பேதங்கள் ஏதுமற்ற பாவலன் பாரதி
-ரவி சுப்பிரமணியன்
பாரதி கடையத்தில் வாழ்ந்தபோது ஒரு நாள், அங்கிருந்த ராமசாமி கோயில் வாசலில் மாலை ஐந்து மணிக்குத் தாம் பிரசங்கம் செய்ய இருப்பதாகவும், அந்த நேரத்தில் கிராமத்தார் வர வேண்டும் என்றும் கேட்டுக்கொண்டிருந்திருக்கிறார். ஆனால், கோயில் கிணற்றில் தண்ணீர் எடுக்கவந்த பெண்களைத் தவிர, ஒருவரும் வரவில்லை.
அப்போது, பாரதியாரிடம் பேச வரும் முகமதிய நண்பர்கள் கடையத்துக்கு அருகேயிருந்த பொட்டல்புதூருக்கு வந்து பேசுமாறு அழைத்தனர். அதேவேளை, “எங்களவர்களுக்கு உங்கள் பெருமைகள் தெரியாது. தவிர, நீங்கள் ஹிந்துவாக வேறு இருப்பதால் உங்கள் போதனைகளை அவ்வளவு சகஜமாக ஏற்றுப் பொறுமையாகக் கேட்க மாட்டார்கள். அதனால், இஸ்லாம் குறித்துக் கொஞ்சம் சொல்லிவிட்டுப் பேசத் தொடங்குங்கள்” என விண்ணப்பித்துக் கொண்டுள்ளனர்.
பாரதியும் அவ்வேண்டுகோளை ஏற்று, பொட்டல் புதூரின் முகமதியச் சங்கம் ஒன்றில், அன்று தாம் எழுதிய அல்லா குறித்த பாடலைப் பாடிவிட்டு, ‘இஸ்லாம் மார்க்கத்தின் மகிமை’ என்கிற தலைப்பில் பேசியுள்ளார். பேசியவற்றை உடனே எழுதி ‘சுதேசமித்திரன்’ பத்திரிகைக்கும் பிரசுரத்துக்காக அனுப்பியுள்ளார்.
இந்து – முஸ்லிம் ஒற்றுமை குறித்து, ‘ஹிந்து முஹம்மதிய ஸமரஸம்’ என்கிற இன்னொரு கட்டுரையில், “தேசியக் கல்வியில் முஹம்மதியர் எத்தனைக்கெத்தனை சேர்ந்து உழைக்கிறார்களோ, அத்தனைக்கத்தனை அம்முயற்சி அதிகப் பயனடையும்” என்று குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.
கடையத்தில் பாரதி, சாதிப் பிரதிஷ்டம் செய்யப்பட்ட பிறகு, அவ்வூரில் இருந்த அவரது நெருங்கிய நண்பரான நாராயணனுடன் சாதி பேதங்கள் தொடர்பாகப் பேசிக் கொண்ருந்திருக்கிறார். பாரதியைத் தர்க்கத்தில் நாராயணனால் வெல்ல முடியவில்லை. வாய்க்கு வந்தபடி கடுமையாகப் பேசிவிடுகிறார். கடையத்தில் இருந்த ஒரே நண்பரிடமும் நாம் விரோதித்துக்கொண்டுவிட்டோம் என பாரதி சென்னைக்குச் சென்றார்.
ஆர்யாவுடனான நெருக்கம்:
பாரதி சென்னைக்குத் திரும்பியதும் அப்போது சைதாப்பேட்டையில் இருந்த தன் தம்பி விஸ்வநாதன் வீட்டில் சில நாள்கள் தங்கினார். பின்னர், ஜார்ஜ் டவுன் எர்ரபாலு செட்டித் தெருவில் இருந்த ‘சுதேசமித்திரன்’ அலுவலகத்துக்குச் செல்ல ஏதுவாக, அதன் அருகில் இருந்த தம்புச்செட்டித் தெருவில் கொஞ்ச காலம் வசித்தார். காற்றோட்டம் இல்லாத சிறிய அறை, சாக்கடை நாற்றம் போன்றவற்றைப் பொறுக்க முடியாமல் அதைக் காலி செய்துவிட்டு, மயிலாப்பூர் ஹரிஹர சர்மா வீட்டுக்கு வந்து சில நாள்கள் தங்க, பின் அதுவும் சரிவராமல் போனது.
வேறு நல்ல வீடு கிடைக்கும்வரை தன் வீட்டில் இருக்குமாறு சுரேந்திரநாத் ஆர்யா விடுத்த அழைப்பின் பேரில், கடைசியில் அவர் வீட்டுக்குச் சென்று தங்கினார். சென்னை தனக்கோடி நாயுடு எத்திராஜ் என்கிற சுரேந்திரநாத் ஆர்யா ஒரு சுதந்திரப் போராட்ட வீரர். தெலுங்குப் பேச்சாளர்.
பாரதிக்கு நெருங்கிய நண்பரான இவர், பாரதியின் மறைவுக்குப் பிறகு, பாரதியின் குடும்பத்துக்குப் பலவிதங்களில் உதவிசெய்தவர். பின்னாளில் சுயமரியாதை இயக்கத்தின் ஈ.வெ.ராவோடும் நெருங்கிப் பழகியவர். அவர் அமெரிக்காவுக்குப் போய்ப் படித்துவிட்டு, அங்கு தான் காதலித்த சுவிட்சர்லாந்தைச் சேர்ந்த மார்த்தாவைத் திருமணம் செய்துகொண்டு டேனிஷ் மிஷன் பாதிரியாராக சென்னைக்குத் திரும்பி, வேப்பேரி ரண்டல்ஸ் ரோடில் ஒரு பெரிய பங்களாவில் வசித்து வந்திருக்கிறார்.
ஆர்யா வீட்டில் சமையல் செய்த பட்லர் ஆதிதிராவிட கிறிஸ்துவர். அவ்வளவு ஆச்சாரங்கள் நிறைந்த அந்தக் காலத்தில், பாரதியும் அவருடைய மகள் சகுந்தலாவும் மட்டும் அங்கு சாப்பிட்டுள்ளனர். சகுந்தலாவைத் தங்கள் மகள்போல் பாவித்துப் பாசம் கொண்டிருந்திருக்கின்றனர் ஆர்யா தம்பதியினர்.
பாரதியார் வேப்பேரியில் வசித்துவந்த சமயம், புரசைவாக்கத்தில் அவரின் நண்பரும் வீட்டுப் பிள்ளை போலப் பழகியவரும் கால்நடை மருத்துவச் சாலையில் அப்போது படித்து வந்தவருமான பூவராகன், ஓய்வு நேரத்தில் பாரதி வீட்டுக்கு வந்து தேவையான சாமான்களை வாங்கித் தந்து உதவுபவராக இருந்துள்ளார். ஒரு நாள் அவர் சகுந்தலாவை உலாவ அழைத்துப்போய்த் திரும்புகையில், சட்டென அவரை அவரது நண்பர் ஒருவர் மறித்து பேசத் தொடங்க, சகுந்தலா சற்றுத் தள்ளி ஓரமாய் வந்து நிற்க, அங்கே பலகாரம் சுடும் முதிய பெண் ஒருவர் அவரிடம்,
“குழந்தை, நீங்கள் பிராமணாளா?”
“ஆமாம்.”
“ஐயோ பாவமே! கையில் காசில்லாதபடியால் வேதத்தில் சேர்ந்துவிட்டீர்களாக்கும். இப்படித்தானே குடிகெட்டுப்போச்சு” என்று சொல்லிக் கண்ணீர்விட்டாராம். “கிறிஸ்துவப் பாதிரியார் வீட்டில் வறுமையின் காரணமாகப் பிராமணர்கள் வந்து குடியிருக்கிறார்கள் எனவும் வறுமையின் கொடுமையால் பல குடும்பத்தார் மதம் மாறியதைக் கண்டு, நாங்களும் அப்படி மதம் மாறியவர்கள் எனவும் நினைத்து, அவ்வாறு சொல்லிவிட்டார் போலும் அம் மூதாட்டி” என்கிறார் சகுந்தலா பாரதி.
கனகலிங்கத்தின் நண்பரான அந்துவேன் அர்லோக், பாரதியாருக்கு பிரெஞ்சு மொழி கற்பித்ததோடு பிரெஞ்சு லத்தீன் முறை இசையையும் கற்பித்தவர். அந்துவேன் அர்லோக் சொல்லித் தந்த பிரெஞ்சு விடுதலைப் பாட்டான ‘லா மார்சியேஸ்’ போன்றே அமைப்புகொண்ட ‘ஜயமுண்டு மனமே’ என்கிற பாடலை பாரதி எழுதியுள்ளார்.
பாரதியின் மற்றொரு நண்பர் ஜேம்ஸ் சாமுவேல் பாரதியாருக்கு வயலின் இசைத்தவர். கனகலிங்கம், அந்துவேன் அர்லோக், ஜேம்ஸ் சாமுவேல் ஆகிய மூவரும் தொடக்கத்தில் பாரதியை அழைத்துக் கூட்டம் நடத்தி, அரசால் தண்டனை பெற்றவர்கள்.
இந்த நிகழ்ச்சியை நினைவுகூரும் கனகலிங்கம், “பாரதியாரின் சாதி வித்யாசப் பிரசங்கத்தையும், அபராதம் கொடுத்த பின்விளைவையும் இன்று நினைத்துப் பார்க்கும்போது ஏதோ ஒரு துளியாவது பாரதியாரின் துயரத்தில் கலந்துகொள்ளும் பாக்கியம் கிடைத்ததே என்றுதான் தோன்றுகிறது” என்கிறார்.
அந்துவேன் அர்லோக், ஜேம்ஸ் சாமுவேல் முதலான தாழ்த்தப்பட்டவர்கள் ஐவர் 1914 ஆம் ஆண்டு உலகப் போரில் பங்கேற்கச் சென்றபோது, அவர்கள் ஐவருக்கும் பாரதியார் தன் வீட்டில் உணவளித்தார்; சாமுவேல் தண்ணீரைத் தூக்கிப் பருகும் முயற்சியில் மேலெல்லாம் சிந்திக்கொண்டபோது, பாரதியார் அவரிடம் வழக்கம்போல் பருகச் சொல்லியிருக்கிறார். உணவு பரிமாறிய செல்லம்மாளை, உண்ட பின் எல்லாருடைய இலைகளையும் எடுக்கப் பணித்தார்.
தாழ்த்தப்பட்டவர்கள் தம் பெயருக்குப் பின்னால் விருப்பம்போல் ஐயர், ஐயங்கார், செட்டியார், நாயுடு போன்ற சாதிப் பெயர்களை வைத்துக்கொண்டால், சாதிக் கெளரவம் பறந்து போய்விடும் என்று கூறுகிறார். தாழ்த்தப்பட்டவர்களைக் கோயிலுக்குள் அனுமதிக்க வேண்டும் என்று தேர்தல் காலத்தில் ‘கோவில் திருத்தம்’ என்கிற பெயரில் துண்டு அறிக்கை ஒன்றை பாரதியார் வெளியிட்டிருக்கிறார்.
பாரதி பல தருணங்களில் பல மொழிகளைக் கற்றதாகச் சொல்லும் சகுந்தலா, “என் தந்தையின் முகமதிய நண்பர் ஒருவர் குரானைத் தமிழில் மொழிபெயர்த்துத் தருமாறு கேட்டுக்கொண்டதற்கு இணங்க குரானை நன்றாகப் படித்து மொழிபெயர்க்கவும் ஆரம்பித்தார்” என்கிறார்.
அந்த வேளையில், அரபியில் உள்ள எழுத்துகளின் உச்சரிப்பை அதன் முறை தவறாது சொல்வதற்காக பாரதியார் திரும்பத்திரும்பச் சொல்லிப் பழகுவார் என்றும், அருகிருந்து கேட்பவர்களுக்கு அது மிக வேடிக்கையாக இருக்கும் என்றும் குறிப்பிடுகிறார். கூடுதலாக, ஹிந்துஸ்தானியில், ‘மக்கேக்கோ ஜாயங்கே. மன்னு காயங்கே – ஹாரே நூர்ஜிஹான்’ என்று ஒரு பாட்டின் முதலடியைப் பாடுவார். அது அவர் இயற்றியதா, இல்லை வேறுயாரும் இயற்றியதாவென எனக்குத் தெரியவில்லை” என்கிறார் சகுந்தலா பாரதி. ‘ஜாதி மதங்களைப் பாரோம்’ என்று தாம் இயற்றிய வரிகளுக்குத் தம் வாழ்வால் அர்த்தம் எழுதிய பாரதி, எழுதுபவர்களுக்கு எல்லாம் சொல்லாமல் சொன்ன செய்திகள்தான் இவையும்.
