பெருங்கனவும் நிதர்சனமும்
–ஆனந்தன் செல்லையா
சென்னை பன்னாட்டுப் புத்தகக் காட்சி மூன்றாவது ஆண்டாக நடைபெற்றுவருகிறது. டெல்லியிலும் கொல்கத்தாவிலும் பன்னாட்டுப் புத்தகக் காட்சிகள் பல ஆண்டுகளாக நடைபெற்றுவந்தாலும், மொழிபெயர்ப்பு உரிமைகள் சார்ந்து வழிகாட்டுவது அந்த நிகழ்வுகளின் ஒரு பகுதி மட்டும்தான். மாறாக, சென்னையில் நடைபெற்றுவரும் இந்த நிகழ்வு, மொழிபெயர்ப்பையும் அதற்கான உரிமைகளைப் பெறுவதையும் முதன்மையான இலக்காகக் கொண்டு நடத்தப்படுகிறது. அந்த வகையில், தமிழக அரசால் நடத்தப்படும் சென்னை பன்னாட்டுப் புத்தகக் காட்சி இந்திய அளவில் முன்னுதாரணமாகக் கொள்ளத்தக்க முயற்சி. தமிழ் நூல்களை உலக மொழிகளுக்குக் கொண்டுசெல்வதும் பிற மொழி நூல்களைத் தமிழுக்குக் கொண்டுவருவதுமே இதன் நோக்கம். ஒரு மாநில அரசு இந்த முன்னோடி முயற்சியில் ஈடுபட்டிருப்பது உண்மையிலேயே நம் செம்மொழிக்குப் பெருமை சேர்க்கக்கூடியது.
புத்தகக் காட்சியின் முதல் இரண்டு நாள்களில் பதிப்பாளர்களும் எழுத்தாளர்களும் மட்டுமே பங்கேற்க இயலும். மொழிபெயர்ப்பு உரிமைகள் சார்ந்த பேச்சுவார்த்தைகள் அப்போது நடைபெறும். இறுதி நாளில்தான் மக்கள் அனுமதிக்கப்படுகின்றனர். பொது நூலக இயக்குநரகமும் தமிழ்நாடு பாடநூல் – கல்வியியல் பணிகள் கழகமும் சேர்ந்து இந்நிகழ்வை நடத்துகின்றன. ஆட்சியாளர்களது அக்கறை, சமூக முன்னேற்றத்துக்கும் இலக்கியத் துறைக்குமான பிணைப்பைப் புரிந்துகொண்டுள்ள சில அரசு அதிகாரிகளின் அர்ப்பணிப்பு உணர்வு ஆகியவைதான் இந்த நிகழ்வுக்கு ஆதாரமாக விளங்குகின்றன. எனினும் இவர்களது உழைப்புக்கான முழுப்பலன் கிடைக்கிறதா என்பது கேள்விக்குறிதான்.
நல்ல தொடக்கம்
2023 இல் முதல் நிகழ்வுக்கு முன், அப்போதைய பொது நூலக இயக்குநர் இளம்பகவத் உள்பட சில அதிகாரிகள் உலக அளவில் மதிக்கப்படுகிற, ஜெர்மனியில் நடைபெறும் பிராங்பர்ட் புத்தகக் காட்சியில் நேரடியாகப் பங்கேற்றனர். நூல்களுக்கான பதிப்புரிமை, மொழிபெயர்ப்பு சார்ந்த உலகளாவிய நடைமுறைகளை அறிந்துகொள்ளவும் முக்கியமான நூல் வெளியீட்டாளர்களுடனான அறிமுகத்தைப் பெறவும் இந்தப் பயணம் உதவியது. சென்னையில் ஆண்டுதோறும் புத்தகக் காட்சியை நடத்தும் பபாசி அமைப்பின் ஒத்துழைப்பும் கிடைக்கும்வகையில், இரண்டு புத்தகக் காட்சிகளும் ஒரே இடத்திலேயே நடத்தப்பட்டன. அதில் பங்கேற்ற வெளிநாட்டுப் பதிப்பகங்களின் எண்ணிக்கையும் ஏமாற்றமளிக்கவில்லை.
எனினும் எழுத்தாளர்களுக்கும் பதிப்பகங்களுக்கும் இடையே பேச்சுவார்த்தையில் மொழி பெரும் தடையாக இருந்தது. இதற்காக 2024 இல் நடைபெற்ற அடுத்த புத்தகக் காட்சியில், இலக்கிய முகவர்கள் என்னும் பொறுப்பாளர்களை அரசு நியமித்தது. இலக்கிய ஈடுபாடும் ஆங்கில மொழியில் தேர்ச்சியும் கொண்ட கல்லூரி மாணவர்கள் நேர்காணல் செய்யப்பட்டு அவர்களில் 20 பேருக்குப் பயிற்சி அளிக்கப்பட்டது. இதனால், வெளிநாட்டுப் பதிப்பாளர்களுடனான உரையாடல் ஓரளவுக்கு மேம்பட்டது.
பரந்து விரிந்த நிகழ்விடத்துக்காகவும் வெளிநாட்டவர்களின் வசதிக்காகவும் இரண்டாம் சர்வதேசப் புத்தகக் காட்சி சென்னை நந்தம்பாக்கம் வர்த்தக மையத்துக்கு மாற்றப்பட்டது. தமிழ் எழுத்தாளர்களுக்கும் பதிப்பாளர்களுக்கும் உதவும் வகையில், பிற நாடுகள் கொண்டுள்ள மொழிபெயர்ப்புத் திட்டங்கள் குறித்த கையேடும் வெளியிடப்பட்டது. இதுவரை தமிழ் நூல்களை மொழிபெயர்க்காத நாடுகள், ஏற்கெனவே மொழிபெயர்த்த நாடுகள், அதற்காக விண்ணப்பிக்க வேண்டிய காலம் போன்ற தகவல்கள் இதில் தரப்பட்டிருந்தன. இப்போது நடைபெறும் மூன்றாம் நிகழ்வுக்கும் முன்தயாரிப்புப் பணியாக அரசு சார்பில் ஒரு குழு பிராங்பர்ட் புத்தகக் காட்சியில் பங்கேற்று வந்துள்ளது. அதில் ஓர் அரங்கு அமைக்கப்பட்டுத் தற்போதைய நிகழ்வுக்கு அரசு சார்பில் பலருக்கு அழைப்பும் விடுக்கப்பட்டது.
கள நிலைமை என்ன?
இதுவரை முடிந்துள்ள இரண்டு புத்தகக் காட்சிகளின்போதும், நம்மூர் எழுத்தாளர்கள் தங்கள் படைப்புகள் பிற மொழியில் வெளியிடப்படப் புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தங்கள் போடப்பட்டுள்ளதாக மகிழ்ச்சியுடன் அறிவித்ததைச் சமூக வலைதளங்களில் காண முடிந்தது. முதல் நிகழ்வில் ஏறக்குறைய 350 ஒப்பந்தங்களும் இரண்டாம் நிகழ்வில் 750 ஒப்பந்தங்களும் போடப்பட்டன. தமிழ்ப் பதிப்புத் துறையில் இது பெரியதொரு மலர்ச்சி என்கிற நம்பிக்கையைப் பலர் வெளிப்படுத்தினர். எனினும் அனுபவம் உள்ள சில வெளியீட்டாளர்கள், ‘இது முதல் படிதான்’ எனவும் புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தங்களுக்குப் பின்னர், பல கட்டப் பணிகளைக் கடந்தாக வேண்டும் என்பதையும் கவனப்படுத்தாமல் இல்லை. அவர்கள் கூறியபடியே, ஒப்பந்தங்களுக்கு உள்பட்ட நூல்கள் புத்தகமாகக் கையில் வந்துசேர்வது இன்னும் நிறைவுறாத பயணமாகவே இருக்கிறது. புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தங்களின் எண்ணிக்கைக்கும் வெளியான நூல்களின் எண்ணிக்கைக்கும் பெரும் இடைவெளி உள்ளது. “ஒப்பந்தம் போடப்பட்டதில் 5-10 சதவீத நூல்கள் வெளியாகி இருக்கலாம்” என்கிறார் ஒரு பதிப்பாளர்.
முதல் நிகழ்வில் மொழிபெயர்ப்புக்கான நிதியாக ஒன்றரைக் கோடி ரூபாயை அரசு நிர்ணயித்திருந்த நிலையில், தற்போது நடைபெறும் நிகழ்வுக்கு ஐந்து இலட்சம் அமெரிக்க டொலர் ஒதுக்கீடு செய்யப்படும் எனக் கூறப்பட்டுள்ளது. வழிகாட்டவும் நிதியை அளிப்பதற்கும் அரசு தயாராக இருந்தும், நூல்கள் வெளியாவதற்கு இவ்வளவு தாமதம் ஆவதற்குக் காரணம் என்ன? தமிழில் பல நூல்களுக்கு ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு இல்லை. அடுத்தபடியாக, எழுத்தாளர்களுக்கும் பதிப்பாளர்களுக்கும் இடையே ஒருமித்த கருத்து இல்லை எனவும் பதிப்புத் துறை வட்டாரத்தில் கூறப்படுகிறது. நூலின் பதிப்புரிமை எழுத்தாளருக்கா, பதிப்பாளருக்கா என்பது பல இடங்களில் முடிவு செய்யப்படாமலே உள்ளது. இந்தக் குழப்பத்தைக் கடந்தால்தான், வெளிநாட்டுப் பதிப்பாளரிடம் மொழிபெயர்ப்பு குறித்துப் பேசவே தொடங்க முடியும்.
ஆங்கில மொழி என்கிற தடையைக் கடக்க இலக்கிய முகவர்கள் மூலம் அரசு உதவலாம். நூலை மொழிபெயர்க்கும் உரிமை யாருக்கு என்பதில் அரசு தலையிட முடியாது. எழுத்தாளரும் பதிப்பாளரும்தான் இதைக் கடந்துவர வேண்டும். தமிழ்ப் பதிப்புலகில் வெளியீட்டு நெறிமுறைகள் பெரும்பாலும் சரியாகப் பின்பற்றப்படுவதில்லை என்பதைப் பன்னாட்டுப் புத்தகக் காட்சி மீண்டும் ஒரு முறை பட்டவர்த்தனமாக வெளிப்படுத்தியிருக்கிறது.
மொழிபெயர்ப்பாளர்களை உருவாக்குதல், எழுத்தாளர்/மொழிபெயர்ப்பாளர்களுக்கு உரிய உரிமத்தொகை/கட்டணம் அளிக்கப்படுதல், எழுத்தாளர்களும் பதிப்பாளர்களின் சிரமங்களை உணர்தல் என அடிப்படையிலேயே பல மாற்றங்கள் நிகழ்ந்தாக வேண்டும் என்பதே இது உணர்த்தும் செய்தி. பதிப்பாளர்களும் எழுத்தாளர்களும் இந்தக் கட்டத்தைக் கடக்காமல் தமிழ் நூல்கள் பெரும் எண்ணிக்கையில் உலக அரங்குக்குச் செல்வது என்பது தோற்றமயக்கமாகத் தேங்கிவிடும்.
